عروسک باربي بر خلاف ساير عروسک‌ها که تداعي کننده کودک بوده و داراي چهره‌اي معصومانه مي‌باشند، يک زن بيست ساله آمريکايي با تمام مشخصات اندامي آن است که با دقت فراوان طراحي و ساخته مي‌شود و با حضور تصاويرش در اکثر مايحتاج و ملزومات ضروري کودکان و نوجوانان از قبيل لوازم التحرير، کيف، کفش، شکلات‌ها، ظروف، البسه، ساعت، وسايل شخصي و... ملکة ذهني کودکان و نوجوانان گرديده، خود را به آنان تحميل و موجب خريد عروسک مي‌گردد. در روش‌هاي تعليم و تربيت، مهم‌ترين و کليدي‌ترين عامل بحث «الگوسازي» است. هر سن و هر جنس الگوي خاص خود را برمي‌تابد. در اين ميان مهم‌ترين سن، دوران کودکي است. تربيت دوران کودکي توأم با بهره‌گيري از الگوهاي خاص و ويژة اين دوران است. طبيعي است که الگوهاي دوران کودکي به طور عمده از مؤلفه‌هاي عاطفي به جاي گزاره‌هاي عقلاني بهره مي‌برند. لذا رمز و رازهاي موجود در خيال‌پردازي‌هاي کودکانه، جايگزين گزاره‌هاي واقع‌گرايانه در تربيت بزرگسالان مي‌شود. مبتني بر اين اصل، استفاده از نماد حيوانات به صورت فانتزي در انتقال مفاهيم آموزشي و تربيتي به کودکان همواره مدّ نظر بوده است؛ به گونه‌اي که امروزه بيشترين حجم توليدات فرهنگي مربوط به کودکان در زمينه انيميشن، کتاب، داستان و اسباب‌بازي به استفاده از نمادگرايي از حيوانات محدود مي‌شود. در اين ميان دختربچه‌ها انحصاراً به عروسک علاقه‌مند هستند. اين علاقه نشأت گرفته از عاطفه ويژه دختر بچه‌ها و همچنين به دليل قدرت برتر عروسک در ايجاد حسّ همزادپنداري و تفاهم خيالي با کودک است. عروسک، بالاترين نقش تربيتي را به ويژه در شکل‌دهي و پايه‌ريزي شخصيت دختران دارد. دختربچه‌ها، زنان آيندة هر ملت هستند و براي انحطاط هر ملت بايستي دختران و زنان آن ملت را منحط تربيت نمود. همان‌گونه که براي اعتلاي هر ملت، بايستي دختران و زنان آن ملت را متعالي تربيت کرد. از اين منظر، نقش عروسک در تهاجم فرهنگي نقش بسيار برجسته‌اي است.
بقیه در ادامه مطلب
سـخـنـرانـی جـامـع دکـتـر نـبـویـان در نـقـد بـیـانـیـه لـوزان 30 اردیـبـهـشـت 94
